

Peygamberlerin İnsanlardan Seçilmesinin Nedenleri
İnsanlardan birinin peygamber olarak seçilmesi; vahyin anlaşılması, kabul edilmesi ve uygulanmasında büyük kolaylıklar sağlamıştır.
Peygamberler, yaşadıkları toplumu her bakımdan çok iyi tanıdıkları için insanların sorunlarına doğru çözüm getirmiş ve insanlara önderlik etmişlerdir. Böylelikle onlar, vahyin uygulanmasında örnek olmuşlardır. Hz. İbrahim’in Kur’an’da aktarılan duası buna işaret etmektedir: “Rabb’imiz! içlerinden onlara bir peygamber gönder; onlara ayetlerini okusun, kitabı ve hikmeti öğretsin ve onları her kötülükten arındırsın. Şüphesiz sen, mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin.” (Bakara suresi, 129. ayet.)
Peygamberler; diğer insanlar gibi yer, içer, evlenir, çocuk sahibi olur, yaşar ve ölürler. “Biz onları (peygamberleri) yiyip içmeye ihtiyaç duymayan bir yapıda yaratmadık. (Onlar), ölümsüz de değillerdi.” (Enbiyâ suresi, 8. ayet.) ayetinde peygamberlerin insani özelliklerine vurgu yapılmıştır. İnsanların, kendileri gibi insani özelliklere sahip olan bir varlığı örnek almaları daha kolay olmuştur. Bu nedenle Yüce Allah peygamberleri insanlar arasından seçmiştir.
Peygamberlerin diğer insanlardan en önemli farkı, peygamber olarak seçilmiş olmaları ve Allah’tan vahiy almalarıdır. Fussilet suresinin 6. ayetinde bu durum şöyle ifade edilmiştir: “De ki: Ben de ancak sizin gibi bir insanım. Fakat bana ilahınızın yalnızca bir tek ilah olduğu vahyediliyor. Artık ona yönelin ve ondan bağışlanma dileyin.